Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tollenda est atque extrahenda radicitus. Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Tamen a proposito, inquam, aberramus. Duo Reges: constructio interrete. Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat.
Odium autem et invidiam facile vitabis. Quis enim redargueret? Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Et nemo nimium beatus est; Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Nam cui proposito sit conservatio sui, necesse est huic partes quoque sui caras suo genere laudabiles. Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum.
A mene tu? Beatus sibi videtur esse moriens. Ita prorsus, inquam; Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest.